İki dağ arasında kalan çukurca arazi veya geçide vadi denilir. Vadi, tanrıların ayaklarının altında duran dağa karşılık, insanlara ait bir alandır. Ova gibi vadi de içinde insan barındırmaya yöneliktir.
Vadiler insanlara ait bir yer olarak kabul edilse de tanrılara ait dağların hemen eteklerinde yer alması biraz tedirginlik verici bir durumdur. Hıristiyanlar için dünyamız bir “gözyaşı vadisidir”. Buna karşın vadi aynı zamanda bütün akışları yakalayan bir damlalık vazifesi görür.
Vadi; denizin üzerindeymiş gibi, yüksekliklerin üzerindeki açık bir yol, sular tarafından yönlendirilen bir toprak parçası, ovanın uçsuz bucaksız hâlinin daha az gelişmişi, uzaklardaki otlakların daha sade bir hâlidir. Vadi bu durumda ruhanilik ile duygusallık arasındaki aracı yoldur.