İskandinav destanları “kenning”ler açısından oldukça zengindir. Eski İskandinav dilinde “bilmek” anlamındaki kenna sözünden ortaya çıkan kenning, İskandinav şiirinde sıkça kullanılan dolambaçlı ifadelerdir. Bir metafor biçimi olan kenning’de bir nesne iki kelimelik bir cümle ile tanımlanır; örneğin “deniz” için “balina yolu” ifadesi kullanılır. Zamanında kenninglerin ne anlama geldiği, dinleyici ya da okuyucu tarafından anında kavranırdı. Günümüzdeyse bunların ne ifade ettiğini anlamak hiç de kolay değildir.
Balinanın yolu: Deniz
Ormanın derdi: Balta
Dünyanın kış giysisi: Kar
Yara çapası: Kılıç
Kızgın arı sürüsü: Havada uçan çok sayıda ok.
Kurt derdinin devası: Savaş alanında, ardında kurtlar tarafından yenecek cesetler bırakan büyük savaşçı
Kuzgunları besledi: Birçok adam öldürdü (genelde savaşçının mezarına runik yazıyla yazılır.)
Kan kartalı yapmak: Bir işkence ve öldürme yöntemi.
Valkyrie: Her savaş alanında bulunduğuna inanılan, kurtların sırtında gezen ve kartallar ile kuzgunların eşlik ettiği kadınların adı.
Baldur’un belâsı: Ökseotu; Odin’in oğlu Baldur’u öldürebilecek tek canlı organizma.
AEgir’in kızları: Dalgalar; deniz tanrısının dokuz kızı.
Savaş arabası tanrıçasının gözyaşları: Altın, bazen de kehribar; söz konusu tanrıça, aşk ve ölüm tanrıçası Frejya’dır. Bir kenning onu “ölülerin sahibi” diye tanımlar. Tanrıçanın savaş arabasını vahşi kediler çeker.
Yılan yuvasının ateşi: Altın. Çünkü ejderlerin altın topladığına inanılırdı.