Simyadaki klasik elementler; dünyadaki tüm maddeleri hava, toprak, ateş ve suyun oluşturduğunu ileri süren antik Yunan inancına dayanır.
Aristoteles, havanın ısıyı ve nemi temsil ettiğini düşünüyordu. Çünkü nem, su buharından kaynaklanıyordu ve o da havanın bir parçasıydı. Simyadaki hava sembolü hayat veren bir gücü temsil eder. Beyaz ve mavi renklerle ilişkilendirilir. Havanın sembolü, yatay bir çizgiyle ikiye bölünmüş yukarı bakan bir üçgendir. Toprak sembolü ise bunun tam tersidir.
Aristoteles’e göre Toprak soğuk ve kurudur. Toprak fiziksel hareketleri ve hisleri temsil eder ve yeşil ve kahverengi renklerle ilişkilendirilir. Toprağın sembolü havanın tersidir.
Simyada ateş, “ateşli” duygular olarak adlandırılan aşk, öfke ve nefret gibi duyguları temsil eder. Aristoteles, Ateş’i sıcak ve kuru olarak nitelendirmişti. Ateş kırmızı ve turuncu renklerle temsil edilir. Ateş erkeksi bir sembol olarak görülür. Ateş’in simyadaki sembolü yukarı bakan bir üçgendir.
Aristoteles suyu soğuk ve ıslak olarak niteliyordu. Su genellikle Cıva sembolüyle de bağlantılı olarak düşünülür. Çünkü her ikisi de dişil semboller olarak kabul edilir. Yunan filozof Thales, suyun dünyada yaratılan ilk madde olduğuna inanıyordu. Su, ateşin zıddıdır. Bundan dolayı simyada suyun sembolü, ateş sembolünün tersidir yâni aşağı doğru bir üçgendir.
Bu sembollerin aklımızda kalabilmesi için bazı küçük formüller vardır: su sembolünü bir kadehe benzetebilir ve suyu muhafaza ettiğini düşünebiliriz. Ateş ve su birbirinin zıddı olduklarından ateş sembolünün suyun tam tersi olduğu aklımıza getirebiliriz. Peki ortasında çizgi olan üçgenlerden hangisi toprak hangisi havaydı? Su toprakta süzülür, yâni ortasında çizgi olan üçgenlerden aşağı bakan toprağı temsil eder. Toprağa karışan su ise bir süre sonra buharlaşarak havaya karışır. Yukarı doğru bakan üçgenin de buharlaşmayı gösterdiğini düşünebiliriz.