Dowsing, Okültizm uygulamalarından biridir. Genellikle Y şeklinde bir söğüt dalı kullanılarak yer altındaki su, hazine, değerli taş, gizli mezar ve arkeolojik kalıntıların bulunması amacıyla yapılır. Bu uygulama ilk olarak Orta Çağ’da kullanılmaya başlandı.
Dowsing’de elde edilen sonuç uygulamanın başarısız olup olmadığını gayet net ortaya koyar. Tahmin edeceğiniz gibi su bulmak dışında Dowsing’in işe yaradığı pek görülmemiştir. Elbette ki, şansa bağlı olarak bulunan bazı enteresan şeyler mutlaka olmuştur. Ama bunları genelleyip, dowsing’in işe yarayan bir yöntem olduğunu ileri sürmek büyük bir hata olur. Yanlış anlamaların önüne geçmek için su bulma konusuyla ilgili de hemen bir açıklama yapmak istiyorum. Diyelim ki bir arazide su çıkabileceğini düşünüyorsunuz. Orada dowsing yöntemiyle su bulduğunuzda; bu, metodun işe yaradığını göstermez. Zaten su çıkma ihtimali olan araziler az çok tahmin edilebilir. Böyle bir yerde su bulmak da öyle çok büyük bir başarı olarak kabul edilmemelidir.
Dowsing’de işin bir de şova yönelik kısmı vardı. Güya yer altında aranan şey tespit edildiğinde, Y şeklindeki çubuk titremeye başlardı. Bu titreme ideomotor fenomeni olarak bilinir. Bu bir kişinin bilinçsizce hareketlerini ifade eder. Yâni Dowsing’de kullanılan çubuklar yer altından gelen titreşimler nedeniyle değil; ya kazara ya da onları tutan kişilerin istemsiz hareketleri yâni ideomotor nedeniyle hareket ederdi.