Cernunnos, Keltçe’de “Boynuzlu” anlamına gelir. Önemli bir Kelt tanrısı olan Cernunnos, vahşi şeylerin efendisiydi. Geyik boynuzları takıyordu. Ona bazen bir geyik bazen de kutsal koç boynuzlu bir yılan eşlik ediyordu. Cernunnos, bozulmamış doğaya hükmeden vahşi bir tanrıydı. Hayvanlar onun tebaasıydı ve serbest büyüyen meyve ve sebzeler de onun ödülüydü.
Cernunnos’un bilinen en eski tasvirleri, MÖ 400’den itibaren Kelt işgali altında olan kuzey İtalya’daki Val Camonica’da bulundu. Deccal’in sembolü olarak da kullanılması nedeniyle, Cernunnos Hıristiyan ikonografisinde ve ortaçağ el yazmalarında da tasvir edildi.