İskoç folklöründe Beira, kış tanrıçasıdır. İrlanda mitolojisinde de yer alan Beira yalnızca bir kış tanrıçası değildir; aynı zamanda İskoçya’daki tüm tanrı ve tanrıçaların annesi olarak kabul edilir.
Beira kış aylarında gücünün zirvesindedir. Ancak bahar geldiğinde gücünü kaybeder. Sözü dinlenmez olur. Onunla ilgili birçok efsane vardır. Bunlardan birine göre Beira tek gözlü yaşlı bir mavi cadıdır. Beira’nın tek göze sahip olması, onun tüm varlıkları bir olarak görme yeteneğini sembolize eder.
Beira’nın sihirli bir asa taşıdığı söylenir. Bu asayla dokunduğu her şey buza döner. Her kış sonunda asasını ağaçların dibine atar. Bunun ardından da gri bir taşa dönüşür. Bu, kışın sona erdiği anlamına gelir.
Beira’nın farklı rollere büründüğü efsaneler de vardır. Ben Cruachan, İskoçya’nın Argyll ve Bute bölgesindeki bir dağın adıdır. Efsaneye göre burada bir su kaynağı vardı. Beira’nın işi suyun akışını düzenlemekti. Her akşam suyun önüne taş bir örtü koyarak suyun akmasını engellerdi. Ertesi sabah da güneş doğduğunda örtüyü kaldırır ve suyun tekrar akmasına izin verirdi.
Bir akşam Beira yorgunluktan uyuyakalır ve örtüyü sermeyi unutur. Su da gece boyunca akar. Brander Geçidi’nden akan sular bir çukurda toplanmaya başlar. Sonunda o kadar çok su birikir ki, Loch Awe Gölü meydana gelir. Suların bu kadar azgın bir biçimde akması çevreye büyük zarar vermiştir. Birçok insan ve hayvan sular altında kalarak boğulur. Beira da hatasından dolayı taşa dönüşerek cezalandırılır.