Yahudilerin kutsal kitabında “şahadet sandığı” ve “Tanrı’nın sandığı” gibi çeşitli isimlerle anılan Ahid Sandığı, Kur’an’da tâbût diye geçer. İncil’de ahid sandığının şekli ve ölçüleri bildirilmiştir: Sandık akasya ağacından yapılacak; içi ve dışı altınla kaplanacaktır. Üstü saf altından ince bir levha ile örtülecektir. Altından yapılmış kanatlı iki melek tasviri de bu kapağın iki tarafında yer alacaktır. Bu sandığa on emrin yazılı bulunduğu levhalar (şahadet levhaları) konacaktır. Bir çadır kurulacak ve sandık da bu çadır içinde saklanacaktır.
Ahid sandığı emredilen şekilde yapılır ve şahadet levhaları da sandığa konur. Ahid sandığı Hz. Mûsâ’dan sonra Hârûn’un yanında kalır; daha sonra gelenler de onu korur. Dâvûd sandığı sarayda muhafaza eder; Süleyman da onu mâbedin “kudsü’l-akdes” denilen bölümüne yerleştirir. Buhtunnasr mâbedi tahrip ettikten sonra ahid sandığı kaybolur ve bir daha da gören olmaz.
Kur’ân-ı Kerîm’de ahid sandığından, Tâlût’un kral oluşu sebebiyle bahsedilmektedir. (Tâlût, İsrâiloğulları’nın Kur’an’da adı geçen ilk kralıdır.) Peygamberleri tarafından, uzun süredir İsrâiloğulları’nın elinde bulunmayan tâbûtun geri geleceği, bunun da Tâlût’un krallığına alâmet olacağı bildirilmiştir. Ayrıca sandıkta Allah’tan bir sekîne ile Mûsâ ve Hârûn ailesinin geriye bıraktıklarından bazı şeyler bulunduğu ve sandığı meleklerin taşıdığı ifade edilmiştir.
Sandığın içinde olduğu belirtilen sekîneye dair çeşitli rivayetler vardır. Bunun mânevî bir şey olduğunu ileri sürenler vardır. Ancak sekîneyi insana benzer bir sûreti bulunan bir çeşit rüzgâr; kedi başlı, kanatlı bir yaratık; Allah tarafından gönderilmiş bir ruh; içinde peygamberlerin kalplerinin yıkandığı altından bir tas şeklinde açıklayanlar da olmuştur.
Ahid Sandığı, 1981 tarihli ilk Indiana Jones filmi olan “Raiders of the Lost Ark”ın ana olay örgüsünde çok önemli bir yere sahipti. Bu filmde ahid sandığı 1936’da Mısır’ın Tanis kentinde Indiana Jones tarafından bulunuyordu.