Seylan taşı olarak da bilinen la’l, yakutun bir çeşididir. Açık kırmızı renklidir. Yahudilerin kutsal kitabı Ahd-i Atîk’in birkaç yerinde la’lin adı geçer. Rivayete göre la’l büyük bir deprem sonucu Bedahşan yakınlarındaki bir dağın yarılmasıyla ortaya çıkmıştır. Çıktığı yerden ötürü la‘l, divan şiirinde genellikle Bedahşan adıyla kullanılır. Eski astroloji ilminde güneş ve bazı yıldızların madenleri etkilediğine ve onların niteliklerini değiştirdiklerine inanılırdı. Efsaneye göre Bedahşan’da çıkarılan la‘l de önce beyaz renkte bir taş iken bu bölgede Süheyl yıldızının etkisiyle kızarıp değerli bir cevher hâline gelmiştir.
La’lin kalbe ve zihne faydası dokunduğuna ve şevheti artırdığına inanılırdı. Üstünde la‘l bulunan kişinin korkulu rüya görmediği de yaygın inançlardan biriydi.
La‘l, edebiyatta sık sık sevgilinin dudağı yerine bir mazmun olarak kullanılmıştır. La‘l ayrıca şarap ve kan için de benzetme unsuru olarak kullanılmıştır.