Deccâl, dinî inanışlara göre kıyamete yakın bir zamanda ortaya çıkacak olan yalancı ve kötü yaradılışlı kimsedir.
Yahudiler deccâli, kendilerini kurtaracağına inandıkları mesîhin muhalifi olarak görürler. Bazı kaynaklarda Yahudiler deccâl için Armilus adını kullanırlar. Efsaneye göre Roma’da mermerden güzel bir kadın heykeli varmış. Dünyanın kötü insanları o heykelle kendilerini aldatmışlar; heykel bu insanların tohumlarını içinde muhafaza etmiş ve sonunda Armilus adında bir çocuk oluşturmuş. Armilus adı verilen bu hilekâr varlık kendisinin tanrı olduğunu ileri sürecek, on kralla birlikte olacak, yahudileri topraklarından çıkaracak ve dürüst insanları yasa boğacaktır. Ancak Tanrı, Armilus ve ordularını Arbel vadisinde yok edecek ve Tanrı’nın krallığı yeryüzüne hâkim olacaktır. Bu efsanede Armilus insan üstü şeytanî bir varlık, mesîhin muhalifi bir şahsiyet olarak kötülüğün temsilcisidir.
Hıristiyanlık’ta deccâl, “anti-christ” tabiriyle mesîhin düşmanı olarak Kitâb-ı Mukaddes’te yer alır. Âhir zamanda ortaya çıkacak bir düşman şeklinde anlatılan Deccâl, Yeni Ahid’de birçok yerde geçer.
Yahudilik’te mesîh muhalifi olarak gelişen bu kavram, Hıristiyanlık’ta mesîhin ikinci gelişinden önceki muhalifi olan yarı şeytanî yarı insanî bir varlığı ifade eder.
Birinci yüzyılın sonlarında yazılan bir metinde Deccâl’le ilgili şunlar anlatılır: Âhir zamanda tüm dünyada bir sürü karışıklıklar meydana gelir. Mesîhin gelişinden kısa bir süre önce Deccâl ortaya çıkar. Kiliseyi dağıtır. Mesîh gibi davranıp konuşur ve çeşitli hârikalar gösterir. Halkın tapınması için her şehre heykelini koydurur. Üç buçuk yıl boyunca birçok insan onu takip eder. Bunun ardından gerçek mesîh gelir ve onu yener.